سفارش تبلیغ
صبا ویژن
طبیعت - پالونیا

ارزش ریالی یک درخت بر اساس محاسبات یک دانشمند مصری 196 هزار دلار است.

به گزارش خبرگزاری مهر، علی سلاجقه رئیس سازمان جنگلها و مراتع گفت: 25 درصد از از خدمات درختان و جنگل ها قابل محاسبه و ملموس است و می توان آن را به صورت ریالی محاسبه کرد  .

2

وی افزود: این در حالی است که 75 درصد از ارزش درختان مربوط به خدمات اکولوژیک و زیست محیطی بوده و قابل محاسبه ریالی نیست  .

سلاجقه یادآور شد: یک دانشمند مصری در مجله نیچر که آخرین مرزهای دانش بشری و منابع طبیعی را بررسی می کند ارزش ریالی یک درخت را 196 هزار دلار تعیین کرده است

خبرگزاری ایرن 90/03/08



نویسنده : محمدرضا عابدی » ساعت 7:59 عصر روز دوشنبه 90 خرداد 30


1

90درصد تخلیه زباله و رهاسازی فاضلاب درحالی درجنگلهای شمال انجام می شود که تنها 7درصد از سطح کشور را عرصه‌ جنگلی پوشانده است  . کارشناسان منشاء بسیاری از بیماریهای لاعلاج دراین مناطق را آلودگی آبهای زیرزمینی و چرای دام در مراتع آلوده به شیرابه زباله می دانند  .

به گزارش خبرنگار مهر، درحال حاضر بیش از 90 درصد محلهای رهاسازی فاضلابها و تخلیه زباله ها در شهرهای شمال کشور در جنگلهای باستانی هیرکانی و میراث طبیعی دنیا قرار دارد. به طوری که انباشت زباله بدون هیچگونه عمل جداسازی از مبدا، در داخل و حاشیه‌های جنگل و در بهترین مکانهای توریستی و طبیعی و نزدیک به مراکز مسکونی شهری یا روستایی با کمترین فاصله حمل و با ارزانترین هزینه انجام می شود  .

هر چند دفن زباله های شهری یک مشکل عمومی در همه شهرها است اما در شمال کشور به دلایل مختلفی نظیر بالا بودن جمعیت در واحد سطح، کوهستانی بودن، جنگلی و مرطوب بودن، بالا بودن سطح سفره زیرزمینی در دشت ها و موارد قابل توجه دیگر، از اهمیت ویژه ای برخوردار است  .

کاظم نصرتی رئیس جامعه جنگلبانی ایران در گفتگو با خبرنگار مهر با انتقاد از رویه دفن و رهاسازی زباله در شهرهای شمالی کشور می گوید: در حال حاضر در حدود 64% از محلهای تخلیه زباله در عرصه های جنگلی، 26% در اطراف رودخانه ها و 10% در مناطق مرتعی واقع شده که از آنجایی که رودخانه ها نیز اغلب از مناطق جنگلی می گذرند می توان گفت بیش از 90 درصد از محل های تخلیه زباله در شمال کشور در مناطق جنگلی واقع شده است  .

او با بیان اینکه تنها 7 درصد از سطح کشور ایران را عرصه های جنگلی پوشانده می افزاید: ایران از نظر میزان پوشش جنگلی در کشورهای کم پوشش حداقل سرانه جنگلی برای هرنفر یعنی حدود 2 دهم هکتار را داراست که بایستی به جای شعار دادن مبنی بر رساندن پوشش جنگلی به حدود 25 درصد از سطح کشور که غیرعملی است در حفظ و نگهداری همین مقدار کوشش کنیم  .
به اعتقاد نصرتی، یکی از مهمترین عوامل تخریب عرصه های جنگلی تخلیه و دفن غیر اصولی زباله و فاضلاب در این عرصه ها است .

در حال حاضرعرصه جنگلهای واقع در شهرهایی مانند چالوس، نوشهر، عباس آباد، رامسر که جزو شهرهای توریستی شمال کشور محسوب می شود مملو از انباشت زباله و شیرابه های روان هستند که هم از نظر منظر و هم از نظر اکولوژیکی مشکلات بسیاری در این مناطق به وجود آورده و سلامت مردم این شهرها را تهدید می کند.

نصرتی در ادامه با اشاره به اینکه بحث تبدیل و دفن اصولی زباله در شمال کشور بیش از 20 سال است که مطرح است می گوید: تا کنون مشاوران بسیاری با گرفتن اعتبارهای میلیاردی قرار بوده که زباله ها و فاضلاب شهرهای شمالی را سامان دهند ولی به دلیل عدم صداقت دست اندرکاران و تصمیم گیری های غلط ، بهره نداشتن از اعتقاد و آگاهی شاهد هستیم که همچنان این مشکل حل نشده است و اراضی با ارزش و جنگلهای باستانی شمال کشور از دستبرد و بی حرمتی انسان های بی اندیشه و بی تعهد، در امان نیستند.

اما تا کنون به نظر می رسید مشکل تنها دفع زباله به صورت بسیار ابتدایی و غیر بهداشتی در شهرهای شمالی است در حالی که ریخته شدن فاضلاب به این عرصه ها به تهدیدی مضاعف برای بقای جنگلها تبدیل شده است.

نصرتی در این باره می گوید: بسیاری از بیماریهای لاعلاج موجود در شمال کشور به دلیل آلودگی محیط زیست، آلودگی آبهای زیرزمینی ، چرای دامها از مراتع آلوده به شیرابه های زباله و بسیاری مسائل دیگر است که جا دارد دست اندرکاران اگر برای منابع طبیعی ارزشی قائل نیستند حداقل برای نجات جان مردم کاری بکنند.

او با اشاره به رودخانه زرجوب در استان گیلان که به دلیل تخلیه زباله به عنوان یکی از آلوده ترین رودخانه های جهان معرفی شده می گوید: در شمال کشور رودخانه های دیگری نظیر زرجوب وجود دارد که به دلیل فاضلاب و زباله از آلوده ترین رود خانه های دنیا هستند. زیرا روشهای دفن و تخلیه غیر اصولی و غیر بهداشتی زباله در بسیاری از مناطق شمال کشور در دنیا مشابهی ندارد و منحصر به ایران است.

نصرتی تفکیک زباله از مبدأ، احداث کارخانه های تبدیل زباله به انرژی و تولید کمپوست از زباله و احداث سیستمهای تصفیه فاضلاب در استان های شمالی را تنها راهکار ساماندهی زباله و فاضلاب در این مناطق می داند.

هر چند موضوع رهاسازی زباله ها بطور کاملا غیر بهداشتی در عرصه های طبیعی موضوع جدیدی نیست اما هیچگاه کهنه هم نخواهد شد بویژه که هر روز شاهد فاجعه جدیدتری در این زمینه هستیم. رهاسازی فاضلاب در این عرصه ها و نفوذ آن به داخل آب شرب، نهر ها و رودخانه های منطقه سلامت محیط زیست، جامعه انسانی و حیات وحش را با مشکلات جدی مواجه خواهد کرد. این کار به لحاظ اخلاقی نیز بسیار زشت و ناپسند بوده و امید آن می رود که مسئولین در این خصوص چاره ای بیاندیشند.

خبرگزاری ایرن 90/03/08



نویسنده : محمدرضا عابدی » ساعت 7:54 عصر روز دوشنبه 90 خرداد 30


     توجه فرماتید جهت مشاهده عکسها در اندازه واقعی بر روی عکس کلیک نمائید

    2

                            1                                                  

                                                    3

                                   5



نویسنده : محمدرضا عابدی » ساعت 9:45 صبح روز یکشنبه 90 خرداد 29


این تصاویر را ظهر روز چهارشنبه گذشته (15/12/86 )گرفتم ، د رحالی که دیگر درختی باقی نمانده بود و تمامی لاشه درختان یا دفن شده بودند یا از محل خارج شده بودند ،

این تصاویر را ببینید تابه ادعاهای پوچ و واهی مشاور به اصطلاح محیط زیست جناب شهردار تهران که مدعی شده تخریب جنگل شایعه بوده و فقط  123درخت قطع شده پی ببرید . آقای حیدر زاده ، فوق لیسانس محیط زیست دارند ، اما نمی دانم چطور استنباط می کنند که در  8/4 هکتار جنگلی که برای بزرگراه اختصاص یافته تنها 123 قطع شده !

می بینید درد محیط زیست ما همین است که پیشتر از قول استاد هنریک مجنونیان گفتم . او گفته بود امروز درد اصلی محیط زیست ما همین به اصطلاح تحصیل کرده های محیط زیست هستند که بیشترین خیانت ها را به محیط زیست می کنند . به وقت قطع درختان که می شود  4000تا در سرخه حصار می ریزند می گویند 24 تا بود ، 5200  تا در خرگوش دره می ریزند مدعی می شوند 123  تا بود و بعد به وقت کاشتن که می شود آمار و ارقام میلیونی در روز درختکاری ارائه می کنند . با این همه درختکاری های جناب باغبون پیر شهر و شهردار تهران ، الان می بایست تهران را جنگل برداشته باشه ، پس کجاست این همه درخت ؟؟؟

پارک جنگلی خرگوش دره- عکس مژگان جمشیدی

این جاده خاکی که می بینید تادوشنبه هفته قبل جنگل انبوه بود اما الان محدوه ای به عرض 60 متر خالی از درخت شده و لاشه درختان از محل بیرون برده شده !

پارک جنگلی خرگوش دره- عکس مژگان جمشیدی

تخریب خرگوش دره عکس از مژگان جمشیدی

پارک جنگلی خرگوش دره- عکس از مژگان جمشیدی

ای جنگل! ای انبوه اندوهان دیرین

ای چون دل من ، ای خموش گریه آگین

سر در گریبان در پس زانو نشسته ...

 

ای جنگل ای داد

از آشیانت بوی خون می آورد باد ...

 

 ای جنگل ای شب

ای بی ستاره ! خورشید تاریک ! اشک سیاه کهکشان های گسسته !

آیینه دیرینه زنگار بسته !

دیدی چراغی را که در چشمت شکستند ؟

 

ای جنگل ای غم ! چنگ هزار آوای باران های ماتم !

ای جنگل ای حیف ! همسایه شب های تلخ نامرادی !

در آستان سبز فروردین دریغا

آن غنچه های سرخ را بر باد دادی !

 

ای جنگل ای پیوسته پاییز

ای آتش خیس ! ای سرخ و زرد ، ای شعله سرد !

تاکی ستم با مرد خواهد کرد نامرد ؟

 

ای جنگل ای خشم !

با من بگو از سرگذست آن سپیدار

آن سهمگین پیکر که با فریاد تندر

چون پاره ای از آسمان افتاد بر خاک

 

ای جنگل ای پیر ! بالنده افتاده ، آزاد زمینگیر !

خون می چکد اینجا از زخم دیرین تبرها

ای جنگل ! اینجا سینه من چون تو زخمی است

اینجا دمادم دارکوبی بر درخت پیر می کوبد دمادم . 

 به همین دلیل کاشت درخت توسط شهرداری تهران و سازمان جنگل ها را خیانت بزرگ به منابع طبیعی کشورمان باید بدانیم . برای این که به قول رییس جامعه جنگلبانی ایران ، حرمت و قداست درخت را می شکنند . برای اینکه شبانه و نظامی وار به جنگل یورش می برند و ویران می کنند و صبح فردا بیل و کلنگ به دست ، به عوامفریبی ادامه می دهند .

 وای بر سازمان جنگلها که چه مفت و ارزان جنگل را واگذار می کند ! وای بر سازمان جنگل ها !!بالاخره روزی از راه می رسد تا به تخلفات مدیران این سازمان هم رسیدگی شود و پرده از این همه تخلفات آشکار در دادگاه برداشته شود.

تهیه کننده مطالب و تصاویر : هوشنگ ابتهاج



نویسنده : محمدرضا عابدی » ساعت 8:22 عصر روز چهارشنبه 87 فروردین 14


پدیده گرمایش زمین زندگی نسل بعد را به ویژه در جهان سوم تهدید می‌کند

زمین ما در چند قدمی بحرانی قرار دارد که می‌‌تواند پیامدهایی در حد یک عصر یخبندان دیگر داشته باشد. اگر در عصر یخبندان این دایناسورها بودند که از میان رفتند، این بار بحران انسان‌ها را هدف گرفته است. بحرانی که از آن به تغییرات آب و هوایی کره زمین تعبیر می‌شود. تغییرات آب و هوایی به زبان ساده عبارت است از ناپایدار شدن اقلیم‌های مختلف کره زمین تحت تاثیر تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای.
این بحران که اکنون نشانه‌های اولیه آن بروز کرده است تا آن اندازه جدی و خطرناک است که می‌توان گفت در سال 86 بیشترین کنفرانس‌های جهانی به بررسی ابعاد و پیامدهای این پدیده و راه کار‌های مقابله با آن اختصاص یافت. سازمان ملل کنفرانسی 14 روزه را در جزیره بالی اندونزی برای گفت‌وگوی کشورها در این زمینه برپا کرد و بزرگترین جایزه جهان یعنی جایزه صلح نوبل به یک فعال محیط زیست اختصاص یافت. ال گور معاون رییس جمهوری سابق ایالات متحده‌این جایزه را به پاس تلاش‌هایش برای آگاه سازی مردم در مورد اثرات تغییرات آب و هوایی دریافت کرد.
تخمین زده می‌شود که تغییرات آب و هوایی از 200 سال پیش با روی آوردن بشر به سمت استفاده از سوخت‌های فسیلی آغاز شده باشد. این روند در یکصد سال اخیر با شدت گرفتن مصرف این سوخت‌ها و تولید کربن سرعت بیشتری گرفته است. آنچه از آن به گازهای گلخانه‌ای تعبیر می‌کنیم ترکیبی از بخار آب، گاز کربنیک، گاز متان و دی اکسید نیتروژن است که هر چه میزان گاز کربنیک و گاز متان آن بیشتر باشد خاصیت تخریبی بیشتری برجای می‌گذارد. انتشار این گازها باعث می‌شود تا پدیده‌ای به نام اثر گلخانه‌ای در جو زمین ایجاد شود. اثر گلخانه‌ای در حد نرمال خود نه تنها پدیده‌ای مخرب نیست بلکه برای ادامه حیات در کره زمین ضروری نیز هست. در صورت نبود اثر گلخانه‌ای تمامی انرژی خورشید به فضا برگشت داده می‌شد و زمین همواره در دمای زیر صفر در بسیاری از نقاط به سر می برد که زندگی و رویش گیاهان سبز را غیر ممکن می‌کرد. تولید گازهای گلخانه‌ای تنها مختص کارخانه ها و یا فعالیت‌های بزرگ صنعتی نیست بلکه همه ما هر روز در حال تولید گازهای گلخانه‌ای هستیم. استفاده از بخاری و کولرهای گازی، رانندگی، روشن کردن یک لامپ برقی، درست کردن یک وعده غذا و حتی نفس کشیدن، همه و همه در کنار ده‌ها فعالیت روزمره دیگر زندگی در تولید گازهای گلخانه‌ای نقش دارند. بسیاری از فعالیت‌های دیگر ما نیز غیر مستقیم در تولید گازهای گلخانه‌ای نقش دارند. هر کجا که برای تولید انرژی برق از سوزاندن گاز یا زغال سنگ سود می‌بریم در حال تولید گازهای گلخانه‌ای هستیم. میزان تولید این گازها اکنون به حد بحران رسیده است. اگر مقیاس سازمان ملل را برای حد نرمال 270 واحد در نظر بگیریم اکنون غلظت گازهای گلخانه‌ای در جو زمین به عدد 360 واحد رسیده است.
پدیده اثر گلخانه‌ای به طور مستقیم موجب افزایش گرمای کره زمین می‌شود که به آن پدیده زمین گرمایی می‌گویند. گرمای زمین در اثر تولید گازهای گلخانه‌ای در طول قرن بیستم نیم درجه سانتی گراد افزایش یافته است. اما این روند در طول قرن بیست و یکم با شدت بیشتری ادامه خواهد یافت. برآورد می‌شود که دمای زمین در این قرن بر اثر پدیده زمین گرمایی تا چهار و نیم درجه افزایش پیدا کند. برای آنکه عمق این فاجعه زیست محیطی بیشتر مشخص شود باید گفت این میزان گرم شدن از تمام 10‌هزار سال قبل خود بیشتر خواهد بود. در حاشیه اجلاس بالی یک مدل کامپیوتری توجه بسیاری را به خود جلب کرد. این مدل نشان می‌داد که پدیده زمین گرمایی در این وسعت چگونه باعث ذوب شدن کوه‌های یخی می‌شود که میلیون‌ها سال است در قطب جنوب و شمال تشکیل شده اند. افزوده شدن این میزان آب در کنار انبساط آب اقیانوس‌ها باعث می‌شود تا سطح آب اقیانوس‌ها بالا بیاید. در مورد میزان بالا آمدن آب اقیانوس‌ها اختلاف نظر‌های زیادی وجود دارد. گروهی از دانشمندان این افزایش سطح را در حد یک متر برآورد می‌کنند و گروهی دیگر آن را تا 6 متر نسبت به مقدار کنونی ارزیابی کرده‌اند. افزایش شش متری آب اقیانوس‌های می‌‌تواند بندر یوکوهاما در ژاپن و بخش‌های زیادی از بندر نیویورک را به زیر آب بفرستد. این جدای از ‌هزاران جزیره پراکنده در اقیانوس‌هاست که به طور حتم به زیر آب خواهند رفت.
پدیده گرمایش زمین در اواخر دهه 60 میلادی از سوی دانشمندان شناسایی شد. اما از ابتدای ده 70 میلادی بود که دمای هوای کره زمین رو به کاهش گذاشت. این اتفاق تا سال‌ها دانشمندان را فریب داد. سرد شدن هوا باعث شد که دانشمندان به جای نگرانی از گرن شدن زمین از آغاز یک عصر سرمای جدید خبر دهند. بعدها مشخص شد که‌این چرخش لکه‌های خورشیدی بوده که کاهش دمای هوا را از پی داشته است. این اشتباه علمی سبب شد که به فکر چاره افتادن برای مقابله با پدیده زمین گرمایی بیش از دو دهه به تاخیر افتد. اما عملا از سال‌های ابتدایی‌هزاره سوم این موضوع به یک دغدغه جهانی تبدیل نشد و اکنون که ‌این وضعیت به وجود آمده است، هنوز گامی عملی برای کاهش تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای برداشته نشده است.
یکی از اثرات تغییرات آب و هوایی ناپایدار شدن وضعیت هوا در کره زمین است که پیش بینی آب و هوا را دشوار و حتی غیر ممکن می‌کند. این مساله موجب خواهد شد که بشر الگوی انجام بسیاری از فعالیت‌ها را که نیازمند اطلاع از وضعیت دقیق آب و هوا دارند را از دست بدهد. پدیده تغییرات آب و هوایی اثر مستقیم روی فعالیت‌های کشاورزی خواهد گذاشت. توفان و یخبندان بی سابقه‌ای که امسال چین را درنوردید و میلیون‌ها هکتار از مزارع آن را ویران کرد تنها بخشی از اثرات تغییرات اقلیم است. ویرانی مزارع کشاورزی درنهایت غذای گران را برای بشر به همراه دارد. فائو در گزارش پایانی سال 2007 خود به نوعی پایان عصر غذای ارزان را اعلام کرد. بر هم خوردن ترکیب آب اقیانوس‌ها یکی دیگر از پیامد‌های پدیده تغییرات آب و هوایی است. گلف استریم که یک جریان آب تحت السطحی در اقیانوس آتلانتیک شمالی است و عامل اصلی آب و هوای معتدل قاره اروپا به حساب می‌آید تحت تاثیر اختلاف دانسیته آب شور و آب شیرین و همچنین جریان نیرومندی از آب‌های گرم ایجاد می‌شود. آب شدن کوه‌های یخ میلیاردها متر مکعب آب سرد و شیرین را به اقیانوس اطلس سرازیر خواهد کرد. این حجم از آب می‌‌تواند دانسیته آب شیرین را به میزان چشمگیری افزایش داده و باعث بر هم خوردن جریان گلف استریم شود. آنگاه ممکن است دیگر اروپا قاره سبزی که امروز می شناسیم، نباشد.
ایالات متحده، استرالیا، آلمان، چین و هند بزرگترین تولیدکنندگان گازهای گلخانه‌ای در جهان به حساب می‌آیند. ایالات متحده روزانه 25درصد گازهای گلخانه‌ای جهان را تولید و در جو رها می‌کند. چین و هند نیز روی هم 17 درصد تولید گازهای گلخانه‌ای را در اختیار دارند. به اعتقاد برخی دانشمندان اکنون دیگر برای جلوگیری از تغییرات آب و هوایی دیر شده است و این پدیده سرنوشت محتوم بشر در یکصد سال آینده خواهد بود. در این شرایط است که باید به فکر سازگار کردن زندگی و فعالیت‌ها با این پدیده و تجهیز جوامع بشری برای مقابله با اثرات این پدیده بود. اگر کشورهای توسعه یافته عاملان بروز این پدیده هستند، کشورهای درحال توسعه را می‌توان قربانیان اصلی آن نامید. افزایش گازهای گلخانه‌ای بیشترین تاثیر مخرب خود را روی اقتصاد‌های در حال توسعه و توسعه نیافته بر جای می‌گذارد. در این کشورها کشاورزی منبع درآمد 30 تا 50درصد از مردم است در حالی‌که‌ این مردم هیچ تصوری در مورد تاثیر این تغییرات جوی روی فرایند تولید محصولات کشاورزی خود و تغییر روند تولید نسبت به پنجاه یا صد سال گذشته، ندارند. همین مساله سبب می‌شود تا آسیب پذیری مردم این کشورها بیشتر از مردم کشورهای پیشرفته آمریکایی و اروپایی باشد. این تاثیر اقتصادی در کنار تاثیر مخرب افزایش گازهای گلخانه‌ای روی سلامت و بروز انواع بیماری‌های انگلی در مردم جهان است. در سال‌های اخیر کشورهای در حال توسعه جهان با سرعت بالایی رشد کردند و در مسیر توسعه گام نهادند و همین مساله از وابستگی اقتصاد آنها به کشاورزی و آسیب پذیری در برابر تغییرات جوی کاسته است. بدون شک اگر نرخ رشد تولید ناخالص داخلی در آن کشورها در چهل سال آینده مشابه چهل سال گذشته باشد این وابستگی و آسیب پذیری بازهم کمتر می‌شود. با این وجود مبارزه با گازهای گلخانه‌ای از توان این کشورها خارج است. آداپته کردن صنایع، نیازمند میلیاردها دلار بودجه اضافی است در حالی‌که بسیاری از کشورهای درحال توسعه به ویژه در آفریقا در بودجه‌های عمومی خود نیز درمانده‌اند.



نویسنده : محمدرضا عابدی » ساعت 7:45 عصر روز چهارشنبه 87 فروردین 14